Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 2 S.A. posiadają dwa stanowiska prób silników, dzięki którym jesteśmy w stanie prowadzić próby produkcyjne, eksploatacyjne oraz regulacyjne napędów lotniczych po naprawach i remontach, zarówno samolotow wojskowych jak i cywilnych.
Stacja prób silników lotniczych samolotów wojskowych konstrukcji rosyjskiej eksploatowanych w polskiej armii, funkcjonuje od 14 października 1992 roku. Aktualnie wykonywane są tam próby regulacyjne silników po remoncie głównym typów: AŁ-21 F3 (napęd samolotu Su-22) i RD-33 (napęd samolotu MiG-29). Celem testów jest ustalenie parametrów jakie uzyskuje silnik po remoncie głównym, a jeśli te są niezadowalające, wykonuje się szereg regulacji mających na celu dostosowanie osiągów i pracy silnika do obowiązujących warunków technicznych.
Wyniki pomiarów i obliczeń są przesyłane do stanowiska operatora i prezentowane na monitorach w postaci zegarów analogowych, danych liczbowych oraz oscylogramów. W sposób ciągły dokonywana jest kontrola zgodności parametrów z warunkami technicznymi na wszystkich zakresach pracy silnika.
Końcowym etapem testów jest konserwacja wewnętrzna silniku na stoisku. Po pozytywnym zaliczeniu próby wystawiana jest karta parametrów wpisywanych do książki silnika.
Od 2003 roku Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 4 S.A. posiadają jedyną w Polsce stację prób silników odrzutowych dużej mocy, przeznaczoną do testowania napędów samolotów cywilnych i wojskowych, zarówno konstrukcji rosyjskiej jak i zachodniej. Projekt budowy hamowni zrealizowany został wspólnie z firmą General Electric Aircraft Engines oraz PLL „LOT”. Pomysł zakładał powstanie od podstaw, zupełnie nowej i bardzo nowoczesnej placówki badającej osiągi i parametry silników wykorzystywanych w lotnictwie cywilnym i wojskowym.
CIĄGU
Stacja prób silników posiada możliwości testowania silników odrzutowych nowej generacji o masowym natężeniu przepływu do 600 kg/s i ciągu do 330 kN, wykorzystywanych w lotnictwie cywilnym i wojskowym. W stacji prób silników, oprócz komory testowej, znajduje się również hala przygotowania silnika, podzielona na część służącą do rozładunku silnika oraz cztery obszary umożliwiające niezależną obsługę czterech silników jednocześnie. Powierzchnia hali przygotowania silnika to 400 m² a jej wysokość to 10 m. Hala przygotowania silnika wyposażona jest w nowoczesny system suwnic dwudźwigarowych firmy DEMAG o udźwigu 2 x 7.5 tony. Pozostałe pomieszczenia stanowią technologiczne i biurowe zaplecze obiektu.
Pierwszymi testowanymi na stanowisku silnikami były CFM56-3 stanowiące napęd samolotów Boeing 737. W roku 2005 Zakład wraz z firmą ATEC i MAGNUS wykonały modernizację stacji prób, która pozwoliła na przeprowadzanie prób poprodukcyjnych silników typu F100-PW-229 stanowiących napęd samolotów F-16 C/D. Dzięki temu Spółka przeprowadziła próby niemal wszystkich silników, w które zostały wyposażone zakupione wówczas przez MON samoloty wielozadaniowe F-16. Kolejnym etapem było przystosowanie stacji prób do wykonywania testów silników F100-PW-229 po usprawnieniach. Po ponownej modernizacji w latach 2014 – 2016 stacja prób silników we współpracy z Safran Aircraft Engines przeprowadziła szereg testów jednego z prototypów napędu nowej generacji LEAP-1A. Projekt ten był częścią międzynarodowej kampanii, w której wzięło udział jedynie kilka ośrodków testowych na świecie.
Przyszłość stacji prób silników to poszerzanie współpracy z lotnictwem cywilnym i wojskowym w kolejnych programach:
